مجامع عمومی عادی و فوق العاده انجمن‌های علمی گروه پزشکی
🔵 اطلاعیه شماره 329
🔵 1404/07/10
🔵 IGDA
🔷 مجامع عمومی عادی و فوق العاده انجمن‌های علمی گروه پزشکی
راهکاری برای مشارکت اجتماعی و تمکین به خرد اجتماعی
شدنی ها و نشدنی ها
✍🏻 هر نهاد مدنی، اجتماعی، سیاسی (انجمن ها) و هر نهاد اقتصادی مانند شرکت ها، از یک سری قوانین و مقررات تحت عنوان اساسنامه تبعیت می‌کنند. حوزه وظایف مراکز مدنی را این اساسنامه تعیین می کند و حوزه فعالیت احزاب و جمعیت‌های سیاسی را مرامنامه تعیین می‌کند.
🔹اصولاً بالاترین مرجع تصمیم‌گیری نهادهای مدنی(انجمن ها)، مجامع عمومی عادی و فوق العاده می باشند. حضور کسانی در این مجامع مجاز است که عضو آن انجمن شده باشند. عضویت در انجمن‌ها اگر از ترفندهای اجباری برخوردار نباشد معمولاً از اقبال و همراهی گروه های اجتماعی هدف برخوردار نمی‌باشد. عوامل متعددی باعث این روند شده است که برشمردن برخی در درک اهداف این مطلب اثرگذار است:
1️⃣ بی تفاوتی مسری نسبت به هرگونه فعالیت اجتماعی در بین گروه های مختلف اجتماعی
2️⃣ مشکلات جدی اقتصادی، مدیریتی، منابع مالی درموفقیت این نهادها
3️⃣ صرف وقت زیاد برای انجام اموری که نیازمند فداکاری است (که نباید اینطور باشد.)
4️⃣ دخالت عوامل سیاسی از جناح‌های مختلف در صف‌بندی و از بین بردن تعادل نیروها و عدم تمایل اکثریت به درگیر شدن با این جناح ها!
5️⃣ دخالت دولت در تعیین صلاحیت ها، نرخ ثبت نام کنگره‌ها، همایش‌ها، بازآموزی، کارگاه‌ها، سمپوزیوم، سمینارها و هزینه های سمعی و بصری، انتشارات، هزینه نیروهای خدماتی، هزینه تبلیغات و اطلاع رسانی، حاکمیت نرخ آزاد در تمام مراحل اعم از قیمت سالن ها، پذیرایی میان برنامه، ناهار، هدایا، خودکار و یادداشت و کیف … حاکم است حتی هزینه سالن های مراکز دولتی و دانشگاهی که با تعیین نرخ دولتی هزینه ثبت نام به هیچ وجه همخوانی ندارد.
6️⃣ بودجه انجمن ها از طریق برگزاری نمایشگاه که در چنبره سازمان‌های ناظر و مدعی که کار بسیار دشواری است و در نهایت تسلیم کارپردازهای واسطه ها باید شد، تأمین می شود.
7️⃣ عدم جاذبه برخی رشته‌های دندانپزشکی در جذب مخاطب که مشکلات جدی در موفقیت خود دارند در حالیکه رشته های کلیدی هستند.
8️⃣ حاکمیت بخش خصوصی تجاری (واسطه ها) در برگزاری کنگره‌ها، همایش‌ها و … نقش موثر شرکت‌هایی که خودشان مجوز مرکز مهارت‌ها (آموزش) کسب کرده‌اند و به انجمن‌ها نیاز ندارند.
9️⃣ فروش امتیاز برخی کنگره‌ها به بخش خصوصی و سازمان های ناظر برای جذب مخاطب دندانپزشک به بازار نمایشگاه ها و …
🔟 و …
این مجموعه یک فاجعه است که البته در این میان نیروهای بینابینی مخربی هم هستند که از سوی مراکز پشت پرده حمایت می‌شوند و تمام تلاش آنها ایجاد تفرقه، اختلاف، تنش و بالا بردن هزینه کار مدنی و اجتماعی است برای خارج کردن نیروهای صنفی مستقل غیر وابسته از صحنه اعمال می‌شود.
مجمع‌های عمومی عادی و فوق العاده در تحمیل چنین شرایطی اغلب و اکثراً از حضور دندانپزشکان خالی است. هر انجمنی در مجامع آن افراد خاص همراه شرکت می‌کند. اطلاق لابی و یا گروه خاص به آنها از عدم آگاهی است که برای تخریب و تشویق استفاده می‌شود.
برای اینکه مجامع عمومی حاکم بر سرنوشت انجمن‌ها باشد درست برخلاف موارد ذکر شده، موارد مثبت باید حاکم شود. نمونه این شرایط:
1️⃣ عدم دخالت جناح های سیاسی به خصوص از نوع کاسب کار آن در امور انجمن‌ها با استفاده از نفوذ دولتی و حکومتی که بسیار دشوار است و تاثیرات مخرب بسیاری دارد.
2️⃣ عدم دخالت بخش دولتی در ارائه خدمات انجمن در پرداخت هزینه‌ها به نرخ بازار آزاد و ثبت نام کنگره‌ها به نرخ دولتی (اداره کل آموزش مداوم به عنوان دولت مداخله‌گر در تعیین نرخ بسیار غیرعادلانه و تحمیلی که انجمن‌ها را خلع سلاح کرده و انجمن ها را تسلیم شرکت های تجاری کرده است.)
3️⃣ حمایت شورای عالی انقلاب فرهنگی با تغییرات اساسی در اساسنامه ها، مجلس شورای اسلامی با تدوین قوانین در حکمیت استقلال انجمن ها، بخش دولتی ناظر (کمیسیون انجمن های علمی گروه پزشکی) و سازمان نیمه دولتی، نیمه خصوصی مثل: شهرداری‌ها، اجباری شدن عضویت که برخی انجمن‌ها با رانت های بخش دولتی از این امکان برخوردار هستند.
4️⃣ وحدت انجمن‌ها برای تاسیس مراکز همایش‌های ملی و بین المللی که سال‌هاست در این زمینه تلاش شده ولی بعلت عدم حمایت به نتیجه نرسیده است.
5️⃣ قطع کردن دست عوامل سیاسی در فشار، تضیق و حذف اعمال فشار بخش دولتی از روی انجمن های با سوء استفاده از بخش نظارتی
6️⃣ پرداخت وام‌های کم بهره یا بی بهره برای تاسیس خانه انجمن‌ها برای جلوگیری از بلعیده شدن درآمد توسط هزینه‌های جاری
7️⃣ و …
تا رسیدن به این مدینه فاضله مرتب ضربات سنگینی بر پیکر انجمن‌ها وارد می شود و به صورت روز افزون اغلب نیروهای صنفی و اجرایی از صحنه خارج می‌شوند و انجمن‌ها به انزوا و فروپاشی نزدیک می‌شوند. زمان سوختن و ساختن عده‌ای برای ساختن و تداوم کار انجمن ها و دادن هزینه بسیاری از زندگی شخصی و حرفه ای شان گذشته است. زیر مشکلات و فشارها و هزینه های زندگی دیگر با از این خودگذشتگی ها امکان پذیر نیست!
راه چاره چیست؟
💠 دکتر باقر شهنی زاده
💠 انجمن دندانپزشکان عمومی ایران
